SESSİZCE KİMSESİZCE!!
Uzun uzun bakıyorum boşluğa boşluk işte sadece bakıyorum.İçim ürperiyor,sessiz sessiz bağrıyor yalnızlığım,karanlığın en siyah olduğu an bu an,bu an hayatın en son anı belkide,belkide yeni bi başlangıcı yaşamın. Gözlerim yaşarıyor birden yağmur damlası gibi düşüyor yere damlacıklar, gözlerim yaşarıyor birden hüzünüm boşalıyor yerlere,hüzün kaplı bu yerde koşmaya başlıyorum yavaş yavaş hızlanıyorum at misali çatlayana kadar koşuyorum.Duraksadım arkama bakmak istedi umut,umut işte sadece baktı ve döndü sonuç yine mutsuzluk.Hüzünlü yolda son duraktayım artık bir yanımda mutsuzluğum diğer yanımda yalnızlığım kucaklamışlar beni gidiyorum,tıpkı ölüme gider gibi,tabutun içinde.Gözlerimi kapatıyorum artık kimselere haber vermeden sessizce ve kimsesizce...Karanlık aydınlanıyor,gün doğuyor ve ben olmuyorum çünkü karanlık yumdu gözlerini bana ve hiç açmıyor.
Uzun uzun bakıyorum boşluğa boşluk işte sadece bakıyorum.İçim ürperiyor,sessiz sessiz bağrıyor yalnızlığım,karanlığın en siyah olduğu an bu an,bu an hayatın en son anı belkide,belkide yeni bi başlangıcı yaşamın. Gözlerim yaşarıyor birden yağmur damlası gibi düşüyor yere damlacıklar, gözlerim yaşarıyor birden hüzünüm boşalıyor yerlere,hüzün kaplı bu yerde koşmaya başlıyorum yavaş yavaş hızlanıyorum at misali çatlayana kadar koşuyorum.Duraksadım arkama bakmak istedi umut,umut işte sadece baktı ve döndü sonuç yine mutsuzluk.Hüzünlü yolda son duraktayım artık bir yanımda mutsuzluğum diğer yanımda yalnızlığım kucaklamışlar beni gidiyorum,tıpkı ölüme gider gibi,tabutun içinde.Gözlerimi kapatıyorum artık kimselere haber vermeden sessizce ve kimsesizce...Karanlık aydınlanıyor,gün doğuyor ve ben olmuyorum çünkü karanlık yumdu gözlerini bana ve hiç açmıyor.